NAH zorg en consultatie.
Werkzaam als consulent, docent en schrijver

 
line decor
  
line decor
 
 
 
 

 
 
Welkom

VERSCHENEN:

LIED IN HET LICHT – GEDACHTEN BIJ 52 ZANGEN VAN HERMAN VERBEEK

Op zondag 8 oktober 2023 is in Groningen is bovengenoemd boek verschenen. Dat gebeurde tijdens een speciale liedviering rondom de zangen van Herman Verbeek (1936-2013). Het eerste exemplaar is aangeboden aan Marion Leyds-Verbeek, de oudste zus van Herman Verbeek, en aan componist Chris Fictoor, die veel liederen van Verbeek op muziek heeft gezet.

Herman Verbeek was priester in Groningen, politicus en schrijver. Op 1 februari 2013 stierf hij. Hij geloofde niet in het bestaan van God als Persoon. ‘God is een verhaal,’ waren zijn gevleugelde worden. Het waren ook zijn laatste woorden voordat hij de ogen voor het laatst sloot.
Zijn leven stond in het teken van zijn niet aflatende inzet voor een andere wereld. Voor De Groenen zat hij een aantal jaar in het Europees Parlement. Naast een aantal boeken en veel artikelen schreef Verbeek ruim 600 zangen. Daaruit koos Hans van Dam 52 dierbare teksten en schreef daar persoonlijke gedachten bij. Nu, tien jaar na het overlijden van Herman Verbeek, verschijnt dit boek.

De keuze van de zangen is persoonlijk. Hiernaast is rekening gehouden met de bekendheid van een aantal en met die in Zangen voor zoeken en zien staan. Deze oecumenische liedbundel is mede mogelijk gemaakt door het Verbeekfonds en bevat 746 zangen, waarvan ruim 50 van Verbeek. Met het aantal van 52, voor wie dat wil elke week één, heeft het boek iets van een getij. Het opent met een aantal zangen over de ochtend, de dag ingaan en geboorte en eindigt met zangen over avond en sterven. Rondom cruciale thema's bidden, God en stilte is een korte serie opgenomen.

Voor een aantal mensen geldt dat Verbeekts teksten meer gaan leven als ze die zingen, of de melodie neuriën.Daarom zijn in het laatste deel van het boek alle teksten nogmmaals afgedrukt, nu met zijn muziek erbij Veel teksten zijn door betrokken componisten op muziek gezet, ondermeer Bernard Huijbers, Chris van Bruggen, Chris Fictoor en Peter Rippen.

De toon van de persoonlijke gedachten sluit aan bij de taal van de zangen. Daarmee blijft de woordkeus op afstand van kale analyse en krijgt iets van een melodie. De leestekens zijn hierop aangepast. Ze staan in dienst van ritme in zinnen, bijvoorbeeld om iets te benadrukken, een pauze te creëren, stilte te zoeken, of juist even de adem in te houden.

Dit boek wil bijdragen aan de ontdekking van de diepten in de zangen van Herman Verbeek. Hoe langer ze in het hart zijn, hoe meer ze zich ontsluiten, hoe sterker hun lichtkracht.

Gegevens
Hans van Dam: Lied in het licht – gedachten bij 52 zangen van Herman Verbeek
Tekeningen: Sam Drukker
Uitgave van Stichting Verbeekfonds (2023)
ISBN/EAN: 978-90-5294-627-6
Prijs: € 17,50 (hardcover)
Bestellen kan via www.verbeekfonds.nl
https://verbeekfonds.nl/bestellen/ 

Voor meer informatie over Herman Verbeek en overzicht van zijn zangbundels:
https://www.kerkliedwiki.nl/Herman_Verbeek

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

BIJ ARTIKEL GESPREK OVER DE DOOD IN DE GGZ

Psychiater Kit Vanmechelen heeft een staat van dienst bij het Expertisecentrum Euthanasie. Samen met psychiater Menno Oosterhoff en medewerking van Esther Beukema, zij leed aan een psychiatrische stoornis en is overleden, schreef zij Laat mij gaan, over euthanasie in de GGZ. In de zomer van 2023 stopte zij per direct bij het Expertisecentrum. Niet omdat ze het werk niet meer wilde doen, maar omdat de wachtlijsten voor haar onaanvaardbaar lang waren. In februari lichtte zij haar besluit toe in een indrukwekkend interview in De Volkskrant.

klik hier voor het interview

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Vanmechelen legt de vinger op een uiterst zere plek in de GGZ: het afwezige of marginale gesprek over de dood. Dit tekort heeft een hoge prijs. Even waar is dat niet iedere hulpverlener het gesprek over de dood in ingewikkelde situaties goed kan voeren. In dit artikel op de Opiniepagina van De Volkskrant bespreek ik de situatie en doe enkele concrete voorstellen. 

klik hier voor het opinieartikel

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ARTIKEL EUTHANASIE UIT HET STRAFRECHT

In de aanloop naar de verkiezingen eind 2023 bleek dat een aantal partijen pleit om euthanasie uit het Wetboek van Strafrecht te halen. Dit pleidooi is in het licht van de opgebouwde praktijk van euthanasie logisch. Ruim twintig jaar praktijk leert dat euthanasie zorgvuldig gebeurt en steeds meer een normale plaats krijgt in keuzes rondom het sterven. In dit artikel een samenvatting van argumenten om inderdaad over te gaan tot opheffing van strafbaarheid. De wet formuleert voor artsen weliswaar strafuitsluitingsgronden, maar daarmee blijft de principiële strafbaarheid wel en dat past niet.

klik hier voor het artikel

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

MAATSCHAPPELIJK EN POLITIEK KLIMAAT STEEDS VAKER FACTOR ZELFDODING

In dagblad Trouw van 12 mei 2023 vertelde student Tim Zuidberg over het verlies van twee studievrienden aan zelfdoding. Met beiden dacht hij een goed contact te hebben. Na deze tragedie realiseerde hij zich dat in contacten het belangrijkste vaak onbesproken blijft: dat wat een mens benauwt. Hij is kritisch gaan kijken naar wat vriendschappen heet, zeker via social media.
Onderstaande korte reactie verscheen in Trouw.
Link naar artikel.

Yoga, meditatie en mindfullness in coronatijd.

Coronamaatregelen maken het gezamenlijk beoefenen van yoga, meditatie en mindfulness goeddeels onmogelijk. Hiermee vervalt voor veel mensen een belangrijke mogelijkheid om rust en veerkracht te behouden. Hier komt de lange duur van deze belemmering bij. Dit artikel belicht de onomstotelijke waarde van yoga, meditatie en mindfulness, het belang dat het gezamenlijk beoefenen hiervan voor velen heeft en het bepleit creatieve wegen om deze activiteiten toch ter hand te gaan nemen, op straffe van verdere ondermijning van gezondheid; een ondermijning die er in deze met angst gevulde samenleving al veel te veel is en door autoriteiten zo wordt veronachtzaamd.
klik hier om het artikel te lezen.

OP KOMST: BOEK OVER DE PIL VAN DRION

Momenteel werk ik aan een omvangrijk boek over de pil van Drion. In tien hoofdstukken kijk ik tot ver in de geschiedenis terug hoe werd omgegaan met oude mensen in relatie en hun levenseinde. Het boek rekent af met misplaatste romantiek over bijvoorbeeld Eskimo’s die bij hun naderend einde een iglo in gingen en daar stierven, of bewoners van de Himalaya die met voedsel voor drie dagen de bergen in gingen om nooit terug te komen. De dood was vooral afgedwongen. Daarna volgt een periode van ‘moeten leven, die vooral onder druk van orthodox-religieuze inzichten een hoge vlucht heeft genomen en nog altijd voortduurt. Drion was de eerste die voor oude mensen ongehinderde vrijheid van sterven bepleitte. Zij zouden over een veilig middel moeten kunnen beschikken om op een zelfgekozen moment hun sterven ter hand te kunnen nemen. Hiermee kan zijn voorstel worden gezien als een stap voorwaarts in de beschaving. Uitvoerig ga ik in op voor oude mensen kenmerkende ervaring van ‘natuurlijke onthechting’, dat een belangrijke rechtvaardiging vormt om de pil van Drion voor oude mensen legaal bereikbaar te maken. De al jaren circulerende bezwaren worden uitvoerig besproken. Er is een apart hoofdstuk over religieuze bezwaren. Aan de orde komen de wortels, de ontwikkeling en wat betreft orthodox-christelijke politieke partijen (SGP en CU) de maskering van de diepste grondslag en de logica van het willen opleggen van eigen inzichten. Dit hoofdstuk sluit af met een uitweg uit deze dreigende patstelling. Dan is de weg vrij voor de schets van een aantal scenario’s hoe de pil van Drion veilig beschikbaar kan komen. Het boek sluit af met een schets van ‘het nieuwe sterven’. Op uitnodiging van Ton Vink, hoofdredacteur van het magazine Filosofie & praktijk schreef hij het artikel De pil van Drion: een voetafdruk in de beschaving. Lees artikel

PEPIJN (14) NIET OVERLEDEN AAN CORONA, WEL MEDE DOOR CORONA

Pepijn Remmers was een levenslustige, ondernemende 14-jarige jongen, levend in een goed thuismilieu, geliefd onder vrienden, goed presterend op school, gymnasium 4, zeg maar een jongen met toekomst. Hij is een van de velen die de opgelegde beperkingen vanwege corona slecht verdroeg. Vooral het onafzienbare daarvan zat hem dwars. De coronamaatregelen haalden het licht en de lucht uit zijn leven. Waar moest hij nu de uitdaging vandaan halen? Wachten? Dat is al moeilijk voor een 14-jarig jongensbrein, bovendien was er geen uitzicht op andere tijden. Pepijn zocht uitdagingen waarvan hij de gevolgen niet goed kon overzien. De risico’s werden hem uiteindelijk fataal. In de nacht van vrijdag op zaterdag 16 januari kon hij niet slapen. Hij vertelde zijn ouders dat hij nog even naar buiten ging. Zijn moeder bood nog aan om mee te gaan, maar dat wilde hij niet. Zijn moeder liet hem gaan. ‘Ik hou van je, jongen,’ zei ze bij zijn vertrek. Het zouden haar laatste woorden zijn. In een tentje vlakbij de Noordring van Amsterdam zocht Pepijn de kick die hij nodig had: drugs en een experiment waarbij koolmonoxide vrij kwam. Dat ging fout. In de ochtend werd hij dood aangetroffen, naast een apparaat op alarm gaat bij een te hoog gehalte koolmonoxide.
De ouders waren radeloos. Zij schreven een open brief. Een één op één verband met de coronamaatregelen legden ze niet, als medeoorzaak duiden ze de maatregelen nadrukkelijk wel. De ouders waren niet uit op wraak of sensatie, zeker niet. Maar zwijgen was geen optie. Ingetogen en daardoor indringend schreven ze hun brief en vertelde moeder haar verhaal tijdens de uitvaart, die destijds via live stream was te volgen en nog beschikbaar is:
https://www.memori.nl/gedenkplaats/pepijn-remmers
Van het kabinet is geen reactie gekomen, anders dan een onbewogen blik bij minister-president Mark Rutte en coronamister Hugo de Jonge toen GroenLinks fractievoorzitter Jesse Klaver daags op de dag van publicatie van rouwadvertentie geëmotioneerd naar dit drama verwees.
Hier de column die ik over deze meervoudige tragedie schreef voor Hersenletsel.nl.

 

EUTHANASIE BIJ DEMENTIE

Op 21 april 2020 oordeelde de Hoge Raad dat een arts een schriftelijk verzoek tot euthanasie bij iemand met gevorderde dementie mag inwilligen. De uitspraak as het slot van een strafzaak tegen een specialist ouderengeneeskunde die deze hulp had verleend. Haar hulp was door de Regionale Toetsingscommissies Euthanasie als onzorgvuldig beoordeeld. Ondermeer omdat de wilsverklaring onduidelijk zou zijn; mevrouw had er in dementerende toestand wat bijgeschreven, wat strikt genomen onduidelijkheid schiep. De arts had de bedoeling van de verklaring als richtsnoer genomen en had daar reden toe. Mevrouw was al jaren voordat ze wilsonbekwaam was duidelijk over haar wens geweest en haar kinderen beaamden dat. Verder had de arts voorafgaande aan de euthanasie een slaapmiddel door haar koffie laten doen. Dit om de euthanasie waardig, zonder afweer die er zou kunnen zijn omdat ze niet meer kon begrijpen wat er gebeurde. Nadat de rechtbank de arts al in het gelijk had gesteld, deed de Hoge Raad dat ook. Dat is op zichzelf niet verbazingwekkend, want de euthanasiewet maakt de hulp die de arts gaf mogelijk. In de wet is geregeld dat de schriftelijke wilsverklaring het mondeling verzoek vervangt. Zorgvuldigheidseisen zijn voor zover van toepassing geldig. Iemand die wilsonbekwaam is kan geen geïnformeerde keuze meer maken, dus die eis vervalt. De wilsverklaring voorziet in wat iemand onder die onverhoopte omstandigheden wil.
In juli 2020 reageerde minister Hugo de Jonge op de uitspraak. Wie respect verwacht, komt bij deze minister bedrogen uit. Hij benadrukte zeer eenzijdig de bezwaren en angels die er zouden zijn. Ook dat was niet verbazend, De Jonge had al eerder geen boodschap aan andere ideeën dan de zijne. Bij de presentatie van het overigens slechte onderzoek van de commissie Van Wijngaarden naar Voltooid Leven, zei hij bij de presentatie al dat ‘wetgeving niet aan de orde is.’
De Jonge is niet de enige met bezwaar. De ruimte die de wet biedt en de Hoge Raad bevestigde, heeft geleid tot bijstelling van de toetsingscriteria van de Toetsingscommissies. Zo ligt de weg voor de praktijk nog duidelijker open. De weerstnad concentreert zich op enkele hardnekkige misverstanden rondom dementie en het lijden. Daarom dit artikel..
https://www.parool.nl/columns-opinie/laten-we-ophouden-met-wegdraaien-dement-zijn-is-niet-leuk~be5a9840/


INITIATIEF IN BELGIË MOGELIJKHEID EUTHANASIE BIJ DEMENTIE OP BASIS WILSVERKLARING – TV PROGRAMMA NACHTWACHT, CANVAS

Een groot aantal mensen en artsen in België kijken met jaloerse blik naar de mogelijkheid die in Nederland bestaat om mensen met degeneratieve hersenziekten op basis van een schriftelijke wilsverklaring euthanasie te verlenen. In het bijzonder als iemand dementie heeft. Geruchtmakend tot op vandaag is de keus die de veelvuldig gelauwerde Vlaamse schrijver Hugo Claus maakte. Hij kreeg de ziekte van Alzheimer, de meest voorkomende vorm van dementie. Hij wilde niet in wilsonbekwame toestand wegzakken en wilde op een zelfgekozen moment euthanasie. Op 19 maart 2008 kreeg Claus op zijn moment de afgesproken hulp. Hij stond op de rand van wilsonbekwaamheid, dat was zijn uiterste grens.
Met zijn keus kreeg het debat in België een impuls die tot op vandaag doorgaat. Een groeiend aantal mensen wil in geval van wilsonbekwaamheid een regeling zoals in Nederland, via een wilsverklaring. Het wekelijks debatprogramma Nachtwacht onder leiding van Jan Leyers (hij presenteerde in 2012 het programma Zomergasten van de VPRO) besteedde de uitzending van 6 maart 2020 hier aan. Ik was uitgenodigd vanwege de situatie in Nederland en mijn kijk hierop zoals verwoord in het essay Verbrokkeld denken, gepubliceerd in De Groene Amsterdammer, zie hieronder.

Bekijk hier de uitzending van Nachtwacht: https://vimeopro.com/user17082908/nachtwacht/video/396038973

 

ONDERZOEK VOLTOOID LEVEN GEMISTE KANS

De kabinetsformatie Rutte IV was uitgesproken moeizaam. Een groot struikelblok vormde de tegengestelde visies op medisch-ethische vraagstukken. De christelijke partijen CDA en ChristenUnie (CU) en liberale partijen VVD en D66 stonden lijnrecht tegenover elkaar. Vooral CU en D66 hadden en hebben onverenigbare standpunten. De besprekingen kwamen uit bij de afspraak om de ontwikkelingen te bevriezen. Voor Voltooid leven was daar geen maatschappelijk draagvlak voor en werd uitgeweken naar het entameren van een onderzoek, een beproefde methode om tijd te rekken. Dat onderzoek zou duidelijkheid moeten brengen over het aantal mensen die op basis van voltooid leven een dodelijk middel wil innemen. Onderzoekleider werd Els van Wijngaarden, zij was eerder gepromoveerd op een onderzoek naar voltooid leven, dat de nodige kritiek kreeg. In januari verscheen het onderzoek. Het was ronduit teleurstellend. Hier het artikel dat ik schreef voor Het Parool: https://www.parool.nl/columns-opinie/rapport-voltooid-leven-is-coalitiegedraai-en-een-gemiste-kans~b82802cf/

 

EUTHANASIE BIJ DEMENTIE – ESSAY De Groene Amsterdammer

Dementie is een ernstige hersenziekte die veel mensen treft. De kans er op neemt toe naarmate iemand ouder wordt. Bij mensen ouder dan 90 jaar is de kans tussen de 30 en 40 procent. Een aantal mensen wil deze ziekte niet tot het eind toe meemaken. Voor het geval zij in wilsonbekwame toestand terecht komen, stelt een aantal een wilsverklaring op. Deze wordt in de praktijk zelden gevolgd. In 2016 deed een specialist ouderenzorg dat wel bij een 74-jarige wilsonbekwame vrouw. Zij was niet de eerste arts, maar wel de eerste bij wie de Regionale Toetsingscommissie Euthanasie vraagtekens zette. Haar handelen leidde tot strafvervolging. De rechtbank sprak haar vrij (11.09.2019). Het Openbaar Ministerie ging daarna over tot cassatie bij de Hoge Raad ‘in het belang der wet’. Kern hiervan is dat niet de arts meer terecht stond, maar wel haar handelen. Hiermee werd een verdere slepende rechtsgang voorkomen en kwam er toch een uitspraak van de Hoge Raad. Deze oordeelde op 21 april 2020 dat het handelen van de arts rechtmatig was. Daarmee bevestigde het hoogste rechtscollege, evenals de rechtbank eerder, wat de euthanasiewet mogelijk maakt. De zaak heeft veel stof doen opwaaien. In de media was veel aandacht voor proteststemmen, samenleving-breed was er veel waardering voor de specialist ouderengeneeskunde. Veel mensen hopen dat als zij onverhoopt in een vergelijkbare situatie komen als de vrouw aan wie de aangeklaagde arts stervenshulp verleende, ook een arts te treffen die hun vastgelegde wens daadwerkelijk respecteert.
Voor De Groene Amsterdammer schreef ik een uitvoerig essay, dat veel reacties opleverde. Naast de adviezen over hoe euthanasie dan af te spreken, is de uiteenzetting over wat dementie in de hersenen teweeg brengt en wat hiervan de directe consequenties zijn, als verhelderend ervaren. Lees hier het essay.
https://www.groene.nl/artikel/verbrokkeld-denken?utm_source=De+Groene+Amsterdammer&utm_campaign=763c0ebfe5-Wekelijks-2019-10-23&utm_medium=email&utm_term=0_853cea572a-763c0ebfe5-70595805

Leeshierhet artikel dat ik voor Het Parool schreef na de uitspraak van de Hoge Raad, dat vanwege de coronacrisis niet in de krant is gepubliceerd.


JOURNALIST EN PARKINSONPATIËNT HENK BLANKEN PLEIT VOR EUTHANASIE BIJ DEMENTIE OP ZELFGEKOZEN MOMENT – REACTIE VOOR HUMANISTISCH VERBOND

Henk Blanken heeft een staat van dienst als journalist, ondermeer bij De Volkskrant. Sinds een aantal jaar weet hij dat hij de ziekte van Parkinson heeft. Daarmee heeft hij een fors verhoogde kans op dementie. Dat gegeven bracht hem ertoe zich te verdiepen in de mogelijkheden van euthanasie mocht dementie hem treffen. Hij dacht veel na over wat hij nog aanvaardbaar zou vinden en wat niet. Hij schreef er een aantal artikelen over, ondermeer voor De Correspondent, waar hij ‘correspondent dood en aftakeling is: https://decorrespondent.nl/henkblanken. Er volgden enkele debatten, ondermeer in ’t Pakhuis Amsterdam. Daarna schreef hij het indrukwekkende boek Beginnen over het einde.
Blanken wil leven tot hij zichzelf niet meer kent en herkent, even belangrijk, als anderen hem niet meer herkennen. Met andere worden: als hij voor zichzelf en anderen een vreemde is geworden. Hij realiseert zich dat hij dan niet mee consistent om de dood kan vragen. Daarom wil hij een centrale plaats voor een naaste. Die moet het moment dan kunnen aangeven, een moment dat ze samen vooraf uit en te na hebben besproken. De euthanasiewet voorziet in een vertegenwoordiger/gevolmachtigde, maar Blanken wil die een veel zwaardere stem geven dan die nu in de praktijk heeft. Zijn voorstel, samengevat in de oneliner ‘Mijn dood is niet van mij’, heeft veel stof doen opwaaien. Onder dezelfde titel schreef hij een manifest, dat door duizenden mensen is ondertekend en aan het parlement is aangeboden.
Het laatste woord hierover is beslist niet gezegd, maar het eerste woord wel. Hier een korte reactie (23.10.2019) die het Humanistisch Verbond van mij vroeg: https://www.humanistischverbond.nl/de-dood-is-niet-exceptioneel/
Later zal ik uitvoeriger aandacht aan zijn gedachtengoed geven.

 

BIJEENKOMSTEN STRESS IN HET BREIN -
DE INVLOED VAN YOGA EN MEDITATIE

Wij, yogadocente Anne-Marije en hersendeskundige Hans van Dam, organiseren publieksbijeenkomsten over het thema Stress in het brein en de invloeden van yoga en meditatie. Op een zeer toegankelijke manier schetsen wij hoe stress werkt in onze hersenen, wat de gevolgen zijn van langdurige stress en welke invloeden yoga en meditatie hebben. Yoga en meditatie zijn ‘in’, maar helaas nog vaak omgeven met zweverigheid. Wij ontnuchteren dit en laten zien dat de positieve effecten berusten op biologische veranderingen.

Maak kennis met de achtergronden van  stress, reacties in de hersenen en de biologisch gefundeerde, ruist brengende kracht van yoga en meditatie!

Voor meer informatie: stressinhetbrein.yoga-anne.nl

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Middel x als bouwsteen waardig oud worden
Op 9, 10 en 12 februari schreef NRC-Handelsblad uitvoerig over de mogelijkheid die de Coöperatie Laatste Wil (CLW) voor leden heeft geopend om een laatstewilmiddel aan te schaffen. De krant liet, evenals enkele andere media, critici aan het woord, ChristenUnie voorman Gert-Jan Segers voorop. In de artikelen was weinig tot niets herkenbaar van waar het vooral oude mensen om gaat. Hieronder mijn reactie.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Artikel Toetsingscommissie euthanasie lijkt de weg kwijt.
Onlangs heeft de Regionale Toetsingscommissie Euthanasie opnieuw een euthanasie bij iemand met dementie als onzorgvuldig bestempeld. Op de argumenten van de Toetsingscommissie is wel wat af te dingen.Hier mijn reactie die dagblad Trouw op 9 februari publiceerde.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Video Hans van Dam ‘Zie de mens’ van CCE

Hans van Dam werkt al jaren als consulent hersenaandoeningen voor Centrum Consultatie en Expertise (CCE), een organisatie die in knelsituaties gratis te hulp kan worden geroepen voor advies. Het CCE heeft een aantal consulenten gevraagd om mee te werken aan een video-opname. Hans heeft dit gedaan over suïcide. Zie: https://www.cce.nl/expertise/cce-podium/suicide---zie-de-mens

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Video 'Die ene patient'
Op zaterdag 23 september publiceerde De Volkskrant in de serie ‘Die ene patiënt’ het verhaal van Hans van Dam over Dorien. Op basis daarvan heeft De Volkskrant een video van het verhaal gemaakt. Deze video en de vele reacties zijn te bekijken via deze link: https://www.facebook.com/volkskrant/videos/vb.132272050127848/1638756819479356/?type=2&theater

----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Artikel Trouw 28 oktober 2016
Enkele weken terug oordeelde het tuchtcollege hard over een zeer ervaren verpleegkundige. Zij had op eigen initiatief een 78-jarige man met darmkanker en uitzaaiingen in de lever niet te reanimeren. Trouw publiceerde zaterdag 28 oktober deze reactie op de Opiniepagina.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Boekbespreking 'Geen pijn, geen angst, geen leven'
Psychiater Stanneke Lunter verloor in 2014 haar 17-jarige dochter Jitske door zelfdoding. In het boek ‘Geen pijn, geen angst, geen leven’ schrijft zij over deze ervaring. Allereerst als moeder, daarna als psychiater. Haar boek inspireerde mij tot een uitvoerige beschouwing, waarin hij stuit op de wankele basis van vanzelfsprekendheden.
Lees hier de boekbespreking.


 

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------


Prachtig boek met verhalen van mensen met niet-aangeboren hersenletsel en de uitleg van
Hans van Dam hierbij.  180 pagina’s  die voorbij vliegen.
Kosten : 27, 50 €

klik hieronder om het boek bij Bol.com te bestellen
Een lepel in de soep, Hans van Dam | 9789082702224 | Boeken | bol

ISBN: 978 90 827022 0 0

Verschijning: 6 september 2017

“Het is als een pan soep. Op het moment dat je de lepel in de soep doet, drijven alle dingen
Weg die jij wilt pakken. Zo voelt het voor mij als ik, informatie wil ordenen.
Ik krijg er bijna geen grip op.”

Citaat: Mevrouw A Siedsma tijdens haar verhaal

 

Voor meer informatie en achtergronden kunt u bellen of mailen naar boeknah@zozijn.nl of
Naar 088-5751054

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Artikel Nursestation
Ter voorbereiding op het landelijk zorgsymposium over suïcide interviewde Nursestation mij. Klikhier voor de tekst.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Artikel Trouw .
Enkele psychologen en wetenschappers bepleiten meer aandacht voor traumatische ervaringen in de jeugdhulpverlening. Trouw publiceerde op woensdag 12 juli mijn reactie op de discussiepagina.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Op 16 juni schreef voormalig ouderenpsychiater Boudewijn Chabot een uitvoerig artikel in NRC-Handelsblad over euthanasie. Volgens hem is in de euthanasiepraktijk de geest uit de fles. Vooral de verleende euthanasie aan mensen met gevorderde dementie en aan mensen met een psychiatrische aandoening gaat hem te ver. Chabot heeft ernstige kritiek op de toetsingscommissies euthanasie. Voorzitter van de gezamenlijke toetsingscommissies Jacob Kohnstamm diende Chabot al van repliek. Bijzonder is ook dat de minister Edith Schipper zich kritisch uitsprak over Chabot. Ook bijzonder is de reactie van psychiater Menno Oosterhof onder de titel 'Te weinig euthanasie'
Lees hier mijn reactie op het artikel van Chabot.